We staan op de tarmac in Mumbai om in te stappen naar Kolkata… We vliegen Indigo Air… Lijkt een beetje op Ryanair… Voor alles bijbetalen!

Nog een beeldje van op de vlucht

De bus heeft kuren uitgehaald om in het smalste straatje van Kolkata te rijden!

Het verkeer in Kolkata is verschrikkelijk. Waar er drie rijstroken zijn, rijden vijf voertuigen (fiets, rikscha, auto, vrachtwagen, enz.) naast elkaar. Er haast geen doorkomen aan. Haast heb je hier dezer dagen beter niet. Van ons plan om de Jaintempel te bezoeken, kwam deze keer nog niets in huis.

We troosten ons met de gedachte dat we veel gezien hebben. Calcutta is duidelijk armer dan Mumbai en je merkt aan alles… Huizen lijken meer vervallen, infrastructuur brokkelt, de bussen zijn aftandser. Toch slaat de bevolking zich erdoor… Zelfs met de glimlach als je hen aanspreekt.

Of is dat teveel hoop…? Op de weg naar het restaurant vanavond komen we voorbij stoepenbewoning. “Tiny house”, twee op twee meter, twee verdiepingen, met een laddertje, langs een lange straat. Ook dat is het leven in Kolkata.

De leerlingen liggen in hun bed ondertussen voor wat een eerste lange nacht mag worden. Morgen wacht meer Kolkata.

We zijn goed wakker geworden in Seva Kendra, een diocesaan opleiding centrum, waar drop-outs allerlei beroepen kunnen leren, bijv. barista, schoonheidsspecialiste, kinderverzorgster… Just saying, het ontbijt was lekker en meer dan voldoende!

Onze eerste stop is Shishu Bhavan, het weeshuis en kinderverzorgingshuis van de Missionaries Of Charities. De zusters trakteren vandaag 75 straatkinderen op een picknick. We verstoren de orde 😀

We mengen ons ook in de animatie voor een groepje mindervalide kinderen.

In het moederhuis van Moeder Teresa ontmoeten we groep leerlingen van de Don Boscoschool uit Ranchi.

We sluiten af met een foto bij het graf van Moeder Teresa.

Daarna wandelen we naar ons restaurant en verkijken we ons aan het streetlife…

Een snelle update van een leerrijke namiddag (want is eigenlijk tijd om te slapen). Aartsbisschop Thomas D’Souza is een innemelijk man die met passie voor zijn roeping en de gewone mensen al onze vragen beantwoordt met nuance en begrip voor de kwijnende kennis van Kerk en geloof. We hopen dat hij ooit nog in Roeselare geraakt!

De Royal Christmas cake smaakte bovendien heerlijk.

Anson Thomas, die met de bijbel in de hand en een onvermoeibare overtuiging, meisjes en vrouwen uit prostitutienetwerken haalt in Mumbai, Delhi en Kolkata, brengt ons naar een afgesloten straat in het Red light district van Kolkata. We nemen met veel overtuiging deel aan de straatspelletjes en verwennen de kinderen op een paar dansjes. Oog glinsteren en glimlachen verschijnen. Mensen leer je ook zonder taal begrijpen. Wat een heerlijk moment.

We sluiten de avond, na wat verkeerd rijden, af in het funky Raj Spanish restaurant… De uitbater slaagt erin om de hele groep op stelten te zetten, terwijl Lucas en Odile de hele groep uit elkaar probeert te spelen met een lekkerste ijsjespoll. De groep staat opgewekt wild… Krijgen we ze ooit nog in bed (ja, hoor… Is ondertussen gelukt… maar mijn video is niet opgeladen, damn)

Yes, yes. This is Maxim speaking. How are you?

We are doing wonderful!

De zusters en broeders van de Missionaries Of Charities van Moeder Teresa zetten haar werk ook vandaag in stilte en met nederigheid verder. Ze verzorgen zieken en mindervaliden die op de straat leven (zoals in Premdan en het stervenshuis). De zusters leiden ons heel vriendelijk rond, al storen we hun werk een beetje… Onze leerlingen schudden met de schudden handen en toveren glimlachen op veel gezichten. Vandaag worden zaadjes geplant voor al wie later vrijwilligerswerk wil doen. (In de huizen van Moeder Teresa mogen we geen foto’s maken).

Er neemt thuis niemand op?