|
|||||
|
Klik op deze link om een selectie van de foto’s van onze inleefreis te bekijken: https://www.flickr.com/photos/kleinseminarie/sets/72157690220727262 Het reisverslag valt chronologisch na te lezen via deze link.
De tweede activiteit van de inleefgroep begon met een fietstochtje vanuit het college in Roeselare naar de Constant Lievenshoeve in Beitem, waar we ontvangen werden door mevr. Carine Dedier en eigenaar Gilbert Lievens. Na de deskundige uitleg van Geert Coghe fietsten we gezwind verder naar de kerk van Moorslede. Valeer Dessein was onze deskundige gids, waarvoor dank! Na een bezoek aan de devotieruimte en het nieuwe Lievensmemoriaal schoven we ten huize Nelle De Boe aan tafel aan voor cake en frisdrank. Nog steeds onder begeleiding van de zon kwamen we op tijd terug aan op school.
 teambuilding inleefreis  teambuilding inleefreis  teambuilding inleefreis  teambuilding inleefreis  teambuilding inleefreis  teambuilding inleefreis  teambuilding inleefreis  teambuilding inleefreis  teambuilding inleefreis  teambuilding inleefreis  teambuilding inleefreis  teambuilding inleefreis  teambuilding inleefreis  teambuilding inleefreis  teambuilding inleefreis  teambuilding inleefreis  teambuilding inleefreis  teambuilding inleefreis  teambuilding inleefreis  teambuilding inleefreis  teambuilding inleefreis  teambuilding inleefreis  teambuilding inleefreis  teambuilding inleefreis  teambuilding inleefreis  teambuilding inleefreis  teambuilding inleefreis  teambuilding inleefreis  teambuilding inleefreis  teambuilding inleefreis  teambuilding inleefreis  teambuilding inleefreis  teambuilding inleefreis  teambuilding inleefreis  teambuilding inleefreis  teambuilding inleefreis  teambuilding inleefreis  teambuilding inleefreis  teambuilding inleefreis  teambuilding inleefreis De Indische Avond op 24 november was een groot succes. Samen met het Pater Lievenscomité uit Moorslede nodigden de inleefreizigers hun familie, vrienden en sympathisanten uit. 400 mensen kwamen kip met rijst eten en luisterden daarna in de bar naar de muzikale optredens van leerlingen en leraren! Een geslaagde avond!
Nog een week voor de examens beginnen staan we op drie weken van het vertrek van de inleefreis naar India. Het is aftellen naar vrijdag 22 januari.
Op vrijdag 22 december vertrekken 24 leerlingen en 4 begeleiders uit het Klein Seminarie voor drie weken op inleefreis naar India. U kan het inleefverhaal elke dag op deze blog volgen (als de internetomstandigheden in India meevallen).
Het was heel vroeg deze morgen, maar om 5u stond elke naam afgevinkt op de lijst. 24 frisse gezichten, klaar voor de avontuur van hun leven. Terwijl de trein rustig naar de luchthaven bolt, wordt er ontbeten, gezongen en gedanst…
Het valt vandaag, één dag voor de Kerstvakantie, goed mee met de drukte op de luchthaven. We vallen alleszins goed op in onze rode t-shirts. Een gate verandering later, zijn we net op het vliegtuig gestapt en klaar voor onze vlucht naar Frankfurt, met vertraging… 10u en onderweg naar de startbaan!
Touch-down om 10:56u! Na een heel spannend avontuur (right Miet en Tine? ) zitten we goedgemutst in het vliegtuig. Uitspraak van de dag “Meneer, ik ben nog zo blij geweest om u te zien!” (Amelie) Ook hier krijgen we vertraging voorgeschoteld want er ontbreken blijkbaar nog een vijftigtal mensen… Verloren gelopen, tiens, tiens…
Met een klein lunchpakketje bij de hand vertrekken we om 12u uit YMCA Central (de Young Men Christian Association was er eerder dan het liedje) richting Dharavi. Onderweg raken we verstrikt in het helse verkeer dat op zijn minst ook een aanslag is op je zintuigen. Veel kleuren (ook veel kleur grijsheid en grauwheid), veel geuren, warmte en vochtigheid (het is ondertussen 30gr geworden) en onverwachte geluiden (het toeteren is hier een plaag). We maken een fotostop bij wat op Google Maps als toeristische trekpleister wordt omschreven: Dhobi Ghats. Hier kan je je was laten doen… Vanaf de brug zie je stenen kuipen, vaten met “loge” en zich in het zweet werkende mensen. Hier wordt de grote was gedaan! Op de daken van de gammele werkplaatsen hangen duizenden lakens te zonnen. Witter dan wit… Duizend handwasje… omdat het kan (4 euro per dag lijkt nog een fijn loon in Mumbai). We ploeteren verder door het verkeer en rijden langs de spoorlijn die naar het noorden loopt… Dit is de drukste forenzenlijn van de stad… Wagondeuren open… De passagiers lijken uit de trein te zullen vallen, want ze zijn net niet gestapeld… Massavervoer in te kleine compartimenten. In Dharavi worden we door jong volk opgewacht bij het St. Xavier’s Institute for Engineering. Het zijn één voor één kinderen uit de Slum, maar ze willen vooruit. Dharavi wordt opgeschreven als een Slum en maakt die omschrijving gemakkelijk waar. Eén puinhoop (al lijkt er toch wat orde in te zitten) die gekneld zit tussen de spoorlijn en een ander stadsdeel… Wat moet je dan? Boven elkaar gaan wonen in petieterige hokjes… Je moet bij de buren langs om je eigen onderkomen te bereiken. Alsof dat nog niet genoeg is, wordt hier ook nog eens afval gesorteerd (denk aan het sorteren en versnipperen van plastiek, metalen olieblikken versnijden, autobumpers sorteren,…). Het is eigenlijk een grote (georganiseerde) puinhoop, met ertussenin winkels en bakkerijen die per dag nog eens 40kg broodjes produceren (24/7). Hier wonen de arbeiders boven hun atelier. Het vuil komt van overal ter wereld – het is graag aangeboden want de lonen zijn hier afschuwelijk laag. En misschien sterf je hier ook nog vroeg als je veel verfblikken moet proper schrapen of plastiek moet smelten.
Buiten sorteert Dharavi onverstoorbaar verder, een jongen put water uit een ton, zeept zich in en spoelt zich fier af… Een ander gaat duidelijk niet naar school en slentert wat langs de straat… drie jonge jongetjes trekken een kar met hout aan… Mumbai en echte het leven… Dharavi achtervolgt ons.
|
 |
||||
Recente reacties