Het was vroeg vanmorgen om 5:30u, maar iedereen was op post. Het Polenplein kleurde merkwaardig rood! India, here we come!

Het inchecken liep als een droom… We staan bij A43 om in te checken… en aan boord.

We zijn geland in Mumbai, 1:30u lokale tijd ondertussen. Migratie en luggage claim… Fingers crossed.

Na het geroerd eitje, de toast en de chai dude (koffie met melk, schrijfwijze fout), reden we 13 km naar het zuiden tot aan het monument Gateway to India en het bekende Hotel Mumbai. We verbroederen kort met een klas schoolkinderen en we laten ons fotograferen!

Daarna maakten we een snelle stop in een groot park waar honderden sporters cricket aan het spelen waren… We mochten even meespelen.

We hebben onze eerste Indische halfpikante maaltijden binnen. Het heeft gesmaakt!

India is een land van contrasten en dat hebben we vandaag alvast ervaren. Vrijwilligers en studenten van het Dharavi Project loodsten ons door de chaotische steegjes van de sloppenwijk Dharavi, waar het afval van Mumbai en omstreken gerecycleerd wordt en waar jongeren dromen van een andere toekomst. ‘Mijn vader werkt van 7u tot 23u om voor zijn gezin te zorgen’ zei Suman. ‘Ik wil als meisje wél onafhankelijk kunnen zijn, ik wil een beter leven. Ik naai nu al heel wat kleren en wil fashion designer worden. Als vrijwilliger hoop ik ook anderen die kansen te geven.’ Dat onderwijs ongelooflijke kansen biedt, dat werd vandaag meer dan duidelijk en dat is net waar Dharavi Project voor zorgt. Kansarme jongeren krijgen onderwijs en studiebeurzen voor de universiteit.

(Marieke)